حدودا دو هفته پیش بود که دوتا مشاوره پشت سر هم داشتم، و یه موضوعی دقیقا به یک شکل تکرار شد. در هر دو موضوع، دو جوان بودند که شدیدا ایده پرداز بودند، اما سرمایه‌ی چندانی نداشتند و میخواستند که هرطوری که شده، برند بشند.
وقتی ازشون پرسیدم که خب،
دقیقا چی داری که فکر میکنی بتونی وارد بازار بشی و شروع کنی به سهم گرفتن؟
جواب در هر مورد یکسان بود: من با فکری که دارم، میخوام با یه «موضوع کارشون، مثلا مانتو » خیلی ((خاص))، توجه‌ها رو به خودم جلب کنم. و این موضوع برام جالب شد که بیشتر بدونم خاص یعنی چی؟ :)
کیه که ندونه خاص یعنی چی؟!
خب، این موضوع یکم سخته، یکی از اصلی‌ترین اشتباهاتی که بچه‌های پوشاک میکنن، اینه از واژه‌های خیلی کلی و چند پهلو استفاده میکنن. کلمه‌هایی که هرکس بسته به موقعیت، دید، سطح اجتماعیش، خاطرات و رویاهاش، اون رو به یک شکل می‌بینه :)
مثلا این کلمه‌ها رو مد نظر بگیرین: خاص، شیک، ویژه، یا بیرون از این صنعت؛ مثلا یه کلمه عدالت یا آزادی! اینها کلماتی هستند که استفاده ازشون حتی ممکنه باعث بشه طرف مقابلت یه چیز دیگه برداشت بکنه و دید منفی هم بده. 🙂
به نظرم خاص یه کلمه‌ای مثل «چیز» هست، فقط یکم شیک و پیک‌تر شده. ظاهرا توی صنعت مد و پوشاک هرکسی ندونه که چطور محصولش رو وصف کنه، بهش میگه یه محصول خاص و در کل، هرکسی با ذهنیت خودش «خاص» رو شناخته. مثلا نزدیک‌ترین کلمه ای که از «خاص» مد نظر خودم هست، کلمه‌ی premium هست.
بعد از اینکه از چند نفر خاص‌هاشون رو پرسیدم، همونطور که حدسش رو میزدم، به این نتیجه رسیدم که این کلمه، از دید هرکسی یک جور معنی میشه و شاید بد نباشه یه تحقیقی راجع بهش انجام بدم.
تحقیقات شروع میشه
حقیقتش این یه تحقیق خیلی شخصی بود، یعنی به شکل یه research کاملا علمی، بهش نگاه نکردم، اما سعی کردم که شرایط یه تحقیق معمولی رو داشته باشه :)
توی این بررسی تقریبا تمام شرکت کننده‌ها از فعالین صنعت مد و لباس هستند که با جزئیات تولید لباس آشنا هستند.
اینطور که از عکس پروفایل‌ها من بررسی کردم، اکثرا در رنج سنی ۲۵ الی ۵۵ ساله هستند، یعنی دقیقا مخاطبان صنعت مد.
و از اونجایی که اکثرا از اهالی حوزه هنر هستند، و نه کسب و کار، میشه تا حدی به شهودی بودن نظرات اعتماد داشت. (نه که بخوان بگند، بر اساس مطالعات انجام شده در دهک‌های درآمدی … )
پس بنابراین میشه تا یه مقداری، به نزدیک بودن نتایج این بررسی، به نظرات اکثریت مردم نزدیک دونستش. البته. نکته‌ای که وجود داره، چون از لحاظ دانش، بیشتر از مردم جامعه راجع به لباس میدونن، باید موقع تامیم دادنش، این ریسک رو هم در نظر گرفت که به احتمال زیاد، مردم جامعه تا این حد آموزش دیده نباشن. چند سطح (چند level) بیشتر نیاز به دونستن داشته باشند :)
اما بگذریم :)
نظرها، بر روی نمودار میان @__@
نمودار پایین، یه bubble chart هست که سعی کردم حتی‌المقدور موضوعات نزدیک به هم رو کنار همدیگه بگذارم. تا بتونین حتی مجموع ها رو هم حساب کنین. و همینطور تلاشم بر این بوده که کلمه‌های خیلی خیلی کلی توی این نمودار نباشه و هروقت کسی نظری کلی میداد، سعی میکردم که دقیقا ازش بپرسم منظورش از نظری که داده چی بوده، تا اینجا دقیق‌تر بتونیم تصمیم بگیریم.
و در نهایت، این نمودار، براومده از ۱۵۳ نظر مختلف هست، که به صورت تفکیک شده، آوردمش.
آقایان و خانم‌ها، این شما و این هم تصویری از کلمه‌ی «لباس خاص» در سال ۱۳۹۸ :)
* نتیجه بررسی، میتونه تحت تاثیر تغییرات شرایط مختلف و تغییر سلیقه مردم، تغییر کنه.
جمع‌بندی:
این بررسی که انجام دادم، میتونه خیلی دقیق نباشه. اما برای رسیدن به دید کامل‌تری از کلمه «خاص» میتونه خیلی کمک کنه :)
اینطور که خودم برداشت کردم، این بوده که برای اینکه یک لباسی خاص باشه، باید تموم ویژگی‌های یک برند رو درون خودش داشته باشه. یعنی هم از لحاظ هویت و ماهیت و شخصیت یکتا باشه، هم از لحاظ پرفورمنسی که اینجا میشه طراحی منحصر به فرد، متریال و اجرای عالی، و هم از لحاظ ارتباطات که بیانگر یک داستان منحصر به فرد باشه، باشه :)
خیلی دوست دارم بدونم که نظر شما چیه؟ فکر می‌کنین که لباس چطوری میتونه خاص بشه؟ و یا چه ویژگی‌ای در تصویر بالا ندیدید که جا داره بهش اضافه بشه؟ نظر خودتون رو با من به اشتراک بگذارید.
علیرضا امیری‌فلاح: دیجیتال برندینگ مد و فشن
نظر شما چی بود؟ بیاین گپ بزنیم!